خودشناسی و خداشناسی

حدیث معروف «من عرف نفسه عرف ربه؛ هرکس خود را بشناسد پروردگارش را خواهد شناخت.» نیز ناظر به همین است.
این حدیث گاهی به‌صورت بالا، و گاه به‌صورت من عرف نفسه فقد عرف ربه، گاه از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و گاه از امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) و گاه از صحف ادریس، نقل‌شده است.
در بحارالانوار از کتاب ادریس پیامبر (علیه‌السّلام) در صحیفه چهارم که صحیفه معرفت است چنین نقل‌شده: «من عرف الخلق عرف الخالق، و من عرف الرزق عرف الرازق، و من عرف نفسه عرف ربه؛ کسی که مخلوق را بشناسد خالق را می‌شناسد، و کسی که رزق را بشناسد رازق را می‌شناسد، و کسی که خود را بشناسد پروردگارش را می‌شناسد».

به‌هرحال مضمون این حدیث در چند جای از بحارالانوار از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) یا سایر معصومین (علیهم‌السّلام) یا ادریس پیامبر (علیه‌السّلام) نقل‌شده است و همچنین از امام علی بن ابی‌طالب (علیهماالسّلام) در غررالحکم.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان بعد از ذکر این حدیث شریف می‌فرماید: «شیعه و سنی این حدیث را از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) نقل کرده‌اند و این یک حدیث مشهور است