تفکیک و بازیافت از مبدا

رشد روزافزون جمعیت شهری درتهران به همراه ایجاد مراکز پرجمعیت جدید، فقدان یا ضعف سیاستگذاری و ارزیابی عملکردها و فعالیت‌های گوناگون شهری بر اساس برنامه جامع و کلان ملی، تغییر الگوی مصرف و تداوم تخلیه زائدات به محیط‌زیست شهری از جمله عوامل بحران زایی است که محیط‌زیست طبیعی و کیفیت بهداشت و سلامتی انسان‌ها را در معرض خطرات و زیان‌های گوناگون قرارداده است و سبب شده روزانه بالغ بر ۷۰۰۰ تن مواد زائد دور ریخته شود. این دورریزها شامل فلزات با ارزش، ظروف شیشه‌ای قابل استفاده، کاغذ، پلاستیک قابل بازیافت و پت (pet) و پسماندهای غذایی و…. هستند که از نظر عناصر غذایی غنی می‌باشند. در میان این پسماندها نیز مواد خطرناکی نظیر جیوه درون باطری‌ها ـ کادیوم لامپ‌های مهتابی و مواد شیمیایی و سمی پاک کننده‌ها به چشم می‌خورد که بر طرف کردن آن‌ها علاوه بر اینکه محیط‌زیست و سلامت انسان را به مخاطره می‌اندازد، هزینه‌های سنگینی را به انسان تحمیل می‌کند. امروز متخصصان مدیریت شهری بر این تلاشند راهی را انتخاب کنند که علاوه بر حفظ محیط‌زیست و سلامت بشر هرینه‌های کمتری را هم از نظر اقتصادی به افراد وارد نمایند. این مقاله ضمن بیان اهمیت و ضرورت طرح تفکیک زباله از مبدأ، اشکالات عدم اجرای موفق این طرح را ذکر نموده و در پایان به ارائه راهبردهایی جهت اجرای بهینه طرح می‌پردازد.